Konfiguracja sieci

Każdy komputer pracujący w sieci powinien posiadać zainstalowaną kartę sieciową, 

odpowiedni protokół sieciowy, oprogramowanie klienta sieci oraz usługi, z których chcemy 

korzystać. 

Klient sieci to oprogramowanie pozwalające korzystać z zasobów sieci pod kontrolą

konkretnego systemu operacyjnego. 

Usługa to oferowanie funkcji dostępnych w sieci, na przykład udostępnianie plików i 

drukarek. 

Karta sieciowa to karta rozszerzeń pozwalająca na wymianę danych między komputerami za 

pośrednictwem sieci komputerowej.

 Protokół sieciowy to zbiór reguł, którym podlegają komunikujące się ze sobą komputery. 

Określają sposób adresowania informacji, dzielenia na fragmenty, zwane pakietami oraz 

kontrolowania poprawności transmisji danych.

Najczęściej stosowanym protokołem jest  protokół TCP/IP, używany zarówno w sieciach 

rozległych (Internet), jak i małych sieciach lokalnych. Każdy pracujący w sieci komputer 

musi mieć adres IP, bez względu na to, czy jest podłączony do Internetu czy tylko do sieci 

lokalnej. 

Adres ten jest nadawany przez administratora konkretnej sieci lub przydzielany 

automatycznie przez odpowiednie oprogramowanie (DHCP). 

Różne komputery pracujące w obrębie tej samej sieci, nie mogą mieć takich samych 

adresów IP.

Aby przejść do konfiguracji połączenia sieciowego należy uruchomić Panel Sterowania, a 

następnie: 

• w systemie Windows XP: wybrać Połączenia sieciowe i dwukrok-tnie kliknąć ikonę

aktywnego połączenia sieciowego. 

• w systemie Windows Vista: wybrać Centrum sieci i udostępniania, po lewej stronie 

okna wybrać Zarządzaj połączeniami sieciowymi, i dwukrotnie kliknąć ikonę

aktywnego połączenia sieciowego.

Identyfikacja sieciowa 

Wszystkie komputery pracujące w sieci posiadają identyfikujące je nazwy oraz przydzielone 

są do konkretnej grupy. 

Zespołowi komputerów wykonujących zbliżone funkcje system Windows nadaje umowną

nazwę zwaną grupą roboczą. Grupą roboczą może być np. Księgowość w dużej firmie, 

Pracownia informatyczna w szkole. 

Aby ustawić nazwę komputera oraz przypisać go do grupy roboczej, należy kliknąć prawym 

przyciskiem myszy na ikonę Komputer i wybrać opcję Właściwości. 

Udostępnianie plików 

Udostępnienie to zezwolenie na korzystanie z zasobów lokalnego komputera przez innych 

użytkowników sieci. Aby udostępnić wybrany folder użytkownikom sieci lokalnej należy 

kliknąć na niego prawym przyciskiem myszy, wybrać opcję Udostępnianie oraz wpisać pod 

jaką nazwą będzie ten folder udostępniany. 

PA PA

Sieć równorzędna? Sieć klient serwer?

Pewnie słyszeliście już te pojęcia, ale czy wiecie co oznaczają? Jeśli nie to my z chęcią Wam opowiemy.

Sieć równorzędna (ang. peer-to-peer – P2P)  -sieć typu każdy z każdym. Jest to model architektury sieciowej oparty na równoważności wszystkich jej węzłów. W sieci P2P każdy komputer dysponuje podobnymi możliwościami.  Np.: może inicjować połączenia. Nie ma ustalonej hierarchii ani centralnego serwera. Ten sam komputer może równocześnie pełnić rolę serwera i klienta. W takich sieciach wszystkie komputery mogą się ze sobą komunikować na równych zasadach. Udostępniają one swoje zasoby (pliki z danymi, drukarki czy inne urządzenia) pozostałym użytkownikom i same również pobierają dane z innych maszyn. Dlatego na każdym komputerze musi być zainstalowany system operacyjny lub specjalne oprogramowanie, które umożliwi realizację funkcji serwera i stacji roboczej.

Zastosowania

Sieci typu każdy-z-każdym są idealne dla małych instytucji z ograniczonym budżetem technologii informacyjnych i ograniczonymi potrzebami współdzielenia informacji.

Zalety:

• prosta budowa (uruchomienie i konfiguracja nie wymaga dużej wiedzy)
•  możliwość pracy pod kontrolą stosunkowo prostych systemów operacyjnych         małe koszty (brak wydatków na serwer z oprogramowaniem)
• duża odporność na błędy wynikająca z niskiej złożoności sieci

Wady:

• reguła „najsłabszego ogniwa” – siećP2P jest tak bezpieczna, jak najgorzej zabezpieczony komputer
• duża awaryjność
• słaba ochrona danych (małe możliwości przydzielania użytkownikom różnych uprawnień)
• spowalnianie komputerów udostępniających swoje zasoby
•  brak centralnego składu udostępnionych zasobów (problem wyszukiwania informacji i tworzenia kopii zapasowych danych)

W sieciach klient-serwer(ang. client/server, client-server model) zasoby często udostępniane gromadzone są w komputerach odrębnej warstwy, zwanych serwerami. Serwery zwykle nie mają użytkowników bezpośrednich. Są one raczej komputerami wielodostępnymi, które regulują udostępnianie swoich zasobów szerokiej rzeszy klientów. W sieciach tego typu zdjęty jest z klientów ciężar funkcjonowania jako serwery wobec innych klientów. Taki typ sieci tworzy się za pomocą systemów Windows NT/2000 Server, Novell NetWare czy Linux.

Zastosowania

Podstawowe, najczęściej spotykane serwery działające w oparciu o architekturę klient-serwer to: serwer poczty elektronicznej, serwer WWW, serwer plików, serwer aplikacji.

Zalety:

•   wysoka wydajność sieci (zadania sieciowe wykonuje serwer, nie obciążając innych komputerów),
•  Usunięcie problemów z znalezieniem zasobów
•  Dzięki centralnemu zarządzaniu bezpieczeństwem sieci oparte na serwerach są o wiele bezpieczniejsze od peer-to-peer
•  Zmniejszenie ilości haseł wymaganych do zapamiętania przez użytkownika (najczęściej do jednego)
•  Łatwość zmieniania rozmiarów sieci.

Wady :

• wiele większe koszty budowy i eksploatacji,
•  awaria serwera powoduje unieruchomienie całej sieci. Można tego uniknąć poprzez np. grupowanie serwerów w celu uzyskania nadmierności. Jednak zwiększa to ogromnie koszty budowy sieci.

Topologia sieci

Witajcie! To znowu my, zapraszamy na kolejny temat:) Topologia sieci mówi nam, w jaki sposób zostały połączone ze sobą komputery w danej sieci jest jakby mapą tej sieci.

Topologia liniowa (ang. Line)

Urządzenia sieciowe i komputery w tej topologii – oprócz granicznych – połączone są z dwoma sąsiednimi. Aby móc stworzyć sieć w tej topologii wszystkie urządzenia – oprócz granicznych – muszą posiadać dwa gniazda sieciowe. W topologii liniowej dane są przesyłane przez kolejne połączenia i urządzenia sieciowe aż do dotarcia do celu. Urządzenia napotkane na drodze pełnią rolę wzmacniaka. Jest to najprostszy sposób na stworzenie fizycznego połączenia pomiędzy wieloma komputerami bez użycia dodatkowych urządzeń sieciowych, choć wymaga, aby wszystkie urządzenia w niej pracujące były włączone.

Zalety:

• małe zużycie przewodów,
• możliwość zastosowania łącz optoelektronicznych, które wymagają bezpośredniego nadawania i odbierania transmitowanych sygnałów.

Wady:

• awaria pojedynczego przewodu, urządzenia sieciowego lub komputera powoduje przerwanie pracy sieci,
• niska skalowalność.

Topologia pierścienia (ang. Ring)

 Jest bardzo funkcjonalna gdyż działanie sieci nie zostaje przerwane nawet w przypadku awarii głównego komputera, wtedy jego zadanie przejmuje inna stacja. Każdy węzeł w sieci bierze udział w procesie transmisji i jest połączony z dwona innymi sąsiadującymi komputerami.

Węzły w tej topologi przekazują tokeny do następnego. Każdy komputer w sieci musi posiadać odpowiedni interfejs sieciowy, który musi odbierać dane od jednego sąsida i przesłać je do kolejnego. W trkacie takiej trasy sygnał za każdym razem jest wzmacniany.

Zalety :

• małe zużycie kabla
• wysokie osiągi

Wady :

• awaria pojedynczego kabla lub komputera powoduje przerwanie pracy całej sieci jeśli nie jest zainstalowany dodatkowy sprzęt
• ciężko wykryć uszkodzenia
• trudna rekonfiguracja sieci

Topologia magistrali (ang. Bus)

 To komputery sieci podłączone do jednej magistrali. Zazwyczaj magistralę tę stanowi kabel koncentryczny. Topologia magistrali jest również nazywana topologią szynową. Obecnie, ten typ topologii, zaczyna wychodzić z użycia. W tego typu topologii używane mogą być 3 różne kable koncentryczne. Od ich rodzaju zależy maksymalna długość segmentu sieci.

Zalety:

• małe użycie kabla,
• brak dodatkowych urządzeń (koncentratorów, switchów),
• niska cena sieci.

Wady:

• trudna lokalizacja usterek,
• tylko jedna możliwa transmisja w danym momencie,
• niskie bezpieczeństwo.

Topologia gwiazdy (ang. Star)

Połączenia sieci LAN o topologii gwiazdy z przyłączonymi do niej urządzeniami rozchodzą się z jednego, wspólnego punktu, którym jest koncentrator. Każde urządzenie przyłączone do sieci w tej topologii może uzyskiwać bezpośredni i niezależny od innych urządzeń dostęp do nośnika, dlatego uszkodzenie jednego z kabli powoduje zerwanie połączenia tylko z jednym komputerem i nie wywołuje awarii całej sieci. Hub(koncentrator) ma nie tylko łączyć elementy sieci, ale też rozsyłać sygnały oraz wykrywać kolizje w sieci. 

Zalety:

• duża przejrzystość struktury sieci,
• łatwość rozbudowy lub modyfikacji układu kabli,
•  odporność na uszkodzenia poszczególnych stacji roboczych lub ich połączeń.

Wady:

•   nadaje się jedynie do tworzenia niewielkich sieci,
•   kosztowna (duża długość kabli).

Topologia drzewa (ang.Tree)

Jest to forma okablowania przypominająca kształtem rozgałęzione drzewo. Gałęzie drzewa dzielą się na podgałęzie, które z kolei znowu się dzielą. W każdym punkcie podziału komputer rozsyła sygnały. Topologia ta jest bardzo elastyczna i może w niektórych systemach transportu sieciowego umożliwić praktycznie dowolne konfiguracje. 

Zalety:

•   łatwa rozbudowa sieci komputerowej przez dodawanie rozgałęźników,
•   łatwa rekonfiguracja sieci,
•   sieć zwykle może przetrwać uszkodzenie komputera lub kabla.

Wady:

• duża liczba kabli,
• utrudnione znajdywanie błędów.

Topologia siatki (ang. Mesh)

Zwana jest także topologią oczkową. Jest najbardziej odporna na uszkodzenia spośród wszystkich topologii.

Typy sieci opartych na topologii siatki:

• pełna siatka (ang. Full Mesh)- każdy węzeł sieci ma fizyczne, albo wirtualne połączenie z każdym innym węzłem,
• częściowa siatka (ang. Partial Mesh)- niektóre węzły sieci tworzą pełną siatkę z innymi węzłami podłączonymi tylko do jednego lub dwóch innych węzłów. Jest mniej kosztowna. 

Zalety:

• brak kolizji w przypadku siatki pełnej; ograniczona ilość kolizji w przypadku siatki częściowej,
• uszkodzony komputer nie wpływa na pracę sieci w przypadku siatki pełnej; ograniczony wpływ w przypadku siatki częściowej.

Wady:   

•  skomplikowana budowa.
• wysoki koszt,   

   

Rodzaje sieci

W świecie komputerów i internetu jest wiele niezrozumiałych dla nas skrótów. Dzisiaj podamy i wyjaśnimy te, które są zwiążane z siecią.

LAN sieć lokalna (ang. Local Area Network) - sieć komputerowa stosowana na małych obszarach. Sieci LAN łączą hosty i inne urządzenia znajdujące się na małym obszarze lub też w jednym budynku. Przykładem sieci LAN może być sieć domowa (składająca się z dwóch lub więcej komputerów), sieć w kampusie szkoły (łącząca poszczególne pracownie ze sobą).

MAN miejska sieć komputerowa (ang. Metropolitan Area Network) - duża sieć komputerowa, której zasięg obejmuje aglomerację lub miasto. Tego typu sieci używają najczęściej połączeń światłowodowych do komunikacji pomiędzy wchodzącymi w jej skład rozrzuconymi sieciami LAN.

WAN sieci rozległe (ang. Wide Area Network) -to sieci komunikacji danych, które rozciągają się na dużym obszarze geograficznym, takim jak województwo, region, kraj lub świat. Ogólnie rzecz biorąc, sieci WAN służą do przesyłania głosu, danych i zawartości wideo. Najczęściej używanymi usługami sieci WAN są usługi telefonii i przesyłania danych. Największą i najpopularniejszą siecią rozległą jest sieć Internet.

WLAN bezprzewodowa sieć lokalna (ang. Wireless Local Area Network) - sieć lokalna, w której połączenia między urządzeniami sieciowymi zrealizowano bez użycia przewodów (np. tzw. skrętek, czy światłowodów). Sieci tego typu wykonywane są najczęściej z wykorzystaniem mikrofal jako medium przenoszącego sygnały, ale również z użyciem podczerwieni.