Topologia sieci

Witajcie! To znowu my, zapraszamy na kolejny temat:) Topologia sieci mówi nam, w jaki sposób zostały połączone ze sobą komputery w danej sieci jest jakby mapą tej sieci.

Topologia liniowa (ang. Line)

Urządzenia sieciowe i komputery w tej topologii – oprócz granicznych – połączone są z dwoma sąsiednimi. Aby móc stworzyć sieć w tej topologii wszystkie urządzenia – oprócz granicznych – muszą posiadać dwa gniazda sieciowe. W topologii liniowej dane są przesyłane przez kolejne połączenia i urządzenia sieciowe aż do dotarcia do celu. Urządzenia napotkane na drodze pełnią rolę wzmacniaka. Jest to najprostszy sposób na stworzenie fizycznego połączenia pomiędzy wieloma komputerami bez użycia dodatkowych urządzeń sieciowych, choć wymaga, aby wszystkie urządzenia w niej pracujące były włączone.

Zalety:

• małe zużycie przewodów,
• możliwość zastosowania łącz optoelektronicznych, które wymagają bezpośredniego nadawania i odbierania transmitowanych sygnałów.

Wady:

• awaria pojedynczego przewodu, urządzenia sieciowego lub komputera powoduje przerwanie pracy sieci,
• niska skalowalność.

Topologia pierścienia (ang. Ring)

 Jest bardzo funkcjonalna gdyż działanie sieci nie zostaje przerwane nawet w przypadku awarii głównego komputera, wtedy jego zadanie przejmuje inna stacja. Każdy węzeł w sieci bierze udział w procesie transmisji i jest połączony z dwona innymi sąsiadującymi komputerami.

Węzły w tej topologi przekazują tokeny do następnego. Każdy komputer w sieci musi posiadać odpowiedni interfejs sieciowy, który musi odbierać dane od jednego sąsida i przesłać je do kolejnego. W trkacie takiej trasy sygnał za każdym razem jest wzmacniany.

Zalety :

• małe zużycie kabla
• wysokie osiągi

Wady :

• awaria pojedynczego kabla lub komputera powoduje przerwanie pracy całej sieci jeśli nie jest zainstalowany dodatkowy sprzęt
• ciężko wykryć uszkodzenia
• trudna rekonfiguracja sieci

Topologia magistrali (ang. Bus)

 To komputery sieci podłączone do jednej magistrali. Zazwyczaj magistralę tę stanowi kabel koncentryczny. Topologia magistrali jest również nazywana topologią szynową. Obecnie, ten typ topologii, zaczyna wychodzić z użycia. W tego typu topologii używane mogą być 3 różne kable koncentryczne. Od ich rodzaju zależy maksymalna długość segmentu sieci.

Zalety:

• małe użycie kabla,
• brak dodatkowych urządzeń (koncentratorów, switchów),
• niska cena sieci.

Wady:

• trudna lokalizacja usterek,
• tylko jedna możliwa transmisja w danym momencie,
• niskie bezpieczeństwo.

Topologia gwiazdy (ang. Star)

Połączenia sieci LAN o topologii gwiazdy z przyłączonymi do niej urządzeniami rozchodzą się z jednego, wspólnego punktu, którym jest koncentrator. Każde urządzenie przyłączone do sieci w tej topologii może uzyskiwać bezpośredni i niezależny od innych urządzeń dostęp do nośnika, dlatego uszkodzenie jednego z kabli powoduje zerwanie połączenia tylko z jednym komputerem i nie wywołuje awarii całej sieci. Hub(koncentrator) ma nie tylko łączyć elementy sieci, ale też rozsyłać sygnały oraz wykrywać kolizje w sieci. 

Zalety:

• duża przejrzystość struktury sieci,
• łatwość rozbudowy lub modyfikacji układu kabli,
•  odporność na uszkodzenia poszczególnych stacji roboczych lub ich połączeń.

Wady:

•   nadaje się jedynie do tworzenia niewielkich sieci,
•   kosztowna (duża długość kabli).

Topologia drzewa (ang.Tree)

Jest to forma okablowania przypominająca kształtem rozgałęzione drzewo. Gałęzie drzewa dzielą się na podgałęzie, które z kolei znowu się dzielą. W każdym punkcie podziału komputer rozsyła sygnały. Topologia ta jest bardzo elastyczna i może w niektórych systemach transportu sieciowego umożliwić praktycznie dowolne konfiguracje. 

Zalety:

•   łatwa rozbudowa sieci komputerowej przez dodawanie rozgałęźników,
•   łatwa rekonfiguracja sieci,
•   sieć zwykle może przetrwać uszkodzenie komputera lub kabla.

Wady:

• duża liczba kabli,
• utrudnione znajdywanie błędów.

Topologia siatki (ang. Mesh)

Zwana jest także topologią oczkową. Jest najbardziej odporna na uszkodzenia spośród wszystkich topologii.

Typy sieci opartych na topologii siatki:

• pełna siatka (ang. Full Mesh)- każdy węzeł sieci ma fizyczne, albo wirtualne połączenie z każdym innym węzłem,
• częściowa siatka (ang. Partial Mesh)- niektóre węzły sieci tworzą pełną siatkę z innymi węzłami podłączonymi tylko do jednego lub dwóch innych węzłów. Jest mniej kosztowna. 

Zalety:

• brak kolizji w przypadku siatki pełnej; ograniczona ilość kolizji w przypadku siatki częściowej,
• uszkodzony komputer nie wpływa na pracę sieci w przypadku siatki pełnej; ograniczony wpływ w przypadku siatki częściowej.

Wady:   

•  skomplikowana budowa.
• wysoki koszt,