Sieć równorzędna? Sieć klient serwer?

Pewnie słyszeliście już te pojęcia, ale czy wiecie co oznaczają? Jeśli nie to my z chęcią Wam opowiemy.

Sieć równorzędna (ang. peer-to-peer – P2P)  -sieć typu każdy z każdym. Jest to model architektury sieciowej oparty na równoważności wszystkich jej węzłów. W sieci P2P każdy komputer dysponuje podobnymi możliwościami.  Np.: może inicjować połączenia. Nie ma ustalonej hierarchii ani centralnego serwera. Ten sam komputer może równocześnie pełnić rolę serwera i klienta. W takich sieciach wszystkie komputery mogą się ze sobą komunikować na równych zasadach. Udostępniają one swoje zasoby (pliki z danymi, drukarki czy inne urządzenia) pozostałym użytkownikom i same również pobierają dane z innych maszyn. Dlatego na każdym komputerze musi być zainstalowany system operacyjny lub specjalne oprogramowanie, które umożliwi realizację funkcji serwera i stacji roboczej.

Zastosowania

Sieci typu każdy-z-każdym są idealne dla małych instytucji z ograniczonym budżetem technologii informacyjnych i ograniczonymi potrzebami współdzielenia informacji.

Zalety:

• prosta budowa (uruchomienie i konfiguracja nie wymaga dużej wiedzy)
•  możliwość pracy pod kontrolą stosunkowo prostych systemów operacyjnych         małe koszty (brak wydatków na serwer z oprogramowaniem)
• duża odporność na błędy wynikająca z niskiej złożoności sieci

Wady:

• reguła „najsłabszego ogniwa” – siećP2P jest tak bezpieczna, jak najgorzej zabezpieczony komputer
• duża awaryjność
• słaba ochrona danych (małe możliwości przydzielania użytkownikom różnych uprawnień)
• spowalnianie komputerów udostępniających swoje zasoby
•  brak centralnego składu udostępnionych zasobów (problem wyszukiwania informacji i tworzenia kopii zapasowych danych)

W sieciach klient-serwer(ang. client/server, client-server model) zasoby często udostępniane gromadzone są w komputerach odrębnej warstwy, zwanych serwerami. Serwery zwykle nie mają użytkowników bezpośrednich. Są one raczej komputerami wielodostępnymi, które regulują udostępnianie swoich zasobów szerokiej rzeszy klientów. W sieciach tego typu zdjęty jest z klientów ciężar funkcjonowania jako serwery wobec innych klientów. Taki typ sieci tworzy się za pomocą systemów Windows NT/2000 Server, Novell NetWare czy Linux.

Zastosowania

Podstawowe, najczęściej spotykane serwery działające w oparciu o architekturę klient-serwer to: serwer poczty elektronicznej, serwer WWW, serwer plików, serwer aplikacji.

Zalety:

•   wysoka wydajność sieci (zadania sieciowe wykonuje serwer, nie obciążając innych komputerów),
•  Usunięcie problemów z znalezieniem zasobów
•  Dzięki centralnemu zarządzaniu bezpieczeństwem sieci oparte na serwerach są o wiele bezpieczniejsze od peer-to-peer
•  Zmniejszenie ilości haseł wymaganych do zapamiętania przez użytkownika (najczęściej do jednego)
•  Łatwość zmieniania rozmiarów sieci.

Wady :

• wiele większe koszty budowy i eksploatacji,
•  awaria serwera powoduje unieruchomienie całej sieci. Można tego uniknąć poprzez np. grupowanie serwerów w celu uzyskania nadmierności. Jednak zwiększa to ogromnie koszty budowy sieci.